อาหารพื้นเมืองอีสาน ลาบเป็นอาหารรสเผ็ดที่มีเนื้อบดหรือหั่นเป็นชิ้นเล็ก ๆ เป็นเครื่องเทศ น้ำปลาร้า พริก ข้าวผัด ต้นหอม ผักชี กินกับผักพื้นบ้าน มักใช้กับปลา หมู เนื้อวัว และไก่ก้อยเป็นอาหารรสเผ็ดชนิดหนึ่งที่หั่นเป็นชิ้นเนื้อย่างผสมกับผักพื้นบ้าน มักใช้กับปลา หมู เนื้อวัว และไก่ ทานคู่กับผักสดนานาชนิดซ่าเป็นน้ำยำชนิดหนึ่งที่รวมเอาหนังหมู เนื้อสับ และผักกาดขาวกับวุ้นเส้น แซะหรือแซะเป็นยำประเภทหนึ่งที่ทำจากเนื้อสดกับเนื้อวัวและหมู คล้ายกับลาบแต่มักจะเต็มไปด้วยเลือดสด กินกับผักสดตามชอบ คนโบราณชอบกินเพราะเชื่อว่าเป็นยาชูกำลัง ปัจจุบันเป็นที่นิยมเฉพาะในพื้นที่ชนบทห่างไกล อ้อมเป็นแกงกะหรี่แต่ใส่น้ำและผักน้อยกว่า พันธุ์พื้นเมืองหลายชนิดใช้สำหรับการผลิตเนื้อสัตว์ เนื้อไก่และปลาหรือกบ เนื้อแกะ หรือเนื้อสัตว์อื่นๆ แต่เน้นที่ปริมาณผัก โอ้ดูเหมือนหน่อไม้แต่ไม่มีผัก (เฉพาะต้นหอม, ใบมะกรูด, ตะไคร้, ใบโหระพา), ปลาเล็ก, กุ้งหรือมดแดงใช้ในการปรุงอาหาร. เติมน้ำพอเดือด โมกเป็นอาหารยอดนิยมที่ใช้ใบตองม้วน ใช้กับปลา ไก่ แมลง กบ หอยเชลล์ ผัก และหน่อไม้ ส่วนโมกหรือโหมกของภาคอีสานไม่ใช้กะทิ หวู่คล้ายกับโมกินแต่ไม่ใช้ใบตอง มักใช้กับปลาโดยเฉพาะปลาตัวเล็ก กับลูกอ๊อด มาม่าเป็นไส้กรอกเนื้อผสมตับ ตะไคร้และเครื่องเทศอื่นๆ มุมปลาคล้ายปลาร้า รสชาติค่อนข้างเปรี้ยว หมักกับข้าวเหนียว แจ่วเป็นน้ำพริกอีสานที่นิยมใช้ปลาร้าสับหรือน้ำปลาร้า บางครั้งมะกอกในท้องถิ่นถูกใช้เป็นมะกอก กินกับผักสดต้มหรือนึ่ง เป็นอาหารยอดนิยมที่กินกันทุกบ้านในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ เพราะเป็นกระบวนการที่ทำได้ไม่ยาก ตำเสือเป็นส้มตำชนิดหนึ่ง แต่เพิ่มส่วนผสมมากขึ้น เช่น ใช้ไก่ ผักดอง ผัก (เช่น ไก่) และมะเขือยาวหรือผักอื่นๆ ตามต้องการสำหรับส้มตำ ผัก